Stop wojnie w Ukrainie!

OŚWIADCZENIE NURTU MIĘDZYNARODOWEGO SOCJALIZMU (IST) W PIERWSZĄ ROCZNICĘ WOJNY W UKRAINIE

1. Wojna w Ukrainie rozpoczęła się rok temu. Na początku inwazji zareagowaliśmy taką oceną sytuacji: “Rosyjska inwazja na Ukrainę w dniu 24 lutego była aktem imperialistycznej agresji i pogwałceniem prawa ukraińskiego ludu do samostanowienia. Dla Ukraińców i Ukrainek jest to wojna w samoobronie narodowej. Jednocześnie ze strony zachodnich mocarstw imperialistycznych pod przywództwem Stanów Zjednoczonych i zorganizowanych w ramach NATO jest to wojna zastępcza przeciwko Rosji. Wojna ta jest zarówno imperialistyczną inwazją na byłą kolonię, jak i częścią międzyimperialistycznego konfliktu pomiędzy USA a Rosją oraz ich sojusznikami. Jesteśmy przeciw obu imperialnym potęgom. Wyrażamy naszą solidarność z Ukrainkami i Ukraińcami, popierając ich prawo do oporu wobec inwazji. Czyniąc to, sprzeciwiamy się jednocześnie NATO i jego ekspansji na Wschód.”

https://internationalsocialists.org/announcements/ist-statement-on-the-war-in-ukraine (jeż. ang.)
https://pracowniczademokracja.org/?p=8492 (jęz. pol.)

2. Rozwój wydarzeń w ciągu ostatniego roku potwierdził tę analizę. Decydując się na inwazję na Ukrainę, Władimir Putin zadał wielkie i niepotrzebne cierpienie jej mieszkańcom, ale także uwikłał Rosję w militarną i gospodarczą katastrofę. W dużej mierze dzięki dostarczanej broni i szkoleniom ze strony USA i ich sojuszników ukraińskie siły zbrojne były w stanie zatrzymać rosyjski napór i miejscami go odepchnąć. Działania wojenne stały się krwawą wojną na wyniszczenie, która pochłonęła straszliwe koszty ludzkie po obu stronach. Czynnikiem nadrzędnym determinującym wojnę w Ukrainie jest rozszerzenie imperialnej sfery władzy Zachodu (NATO i Unii Europejskiej) pod przywództwem USA z jednej strony i ponowne włączenie Ukrainy do imperialnej sfery władzy Rosji z drugiej.

3. Zaprzeczenia zachodnich rządów, że prowadzą z Rosją wojnę zastępczą, już dawno przestały mieć jakąkolwiek wiarygodność. Nakładając sankcje natychmiast po inwazji, Zachód od początku prowadził wojnę gospodarczą przeciwko Rosji. Zaawansowane systemy broni, które NATO wysłało na Ukrainę – przede wszystkim systemy rakietowe HIMARS – znacznie zwiększyły siłę uderzeniową Kijowa. Obecnie NATO zaczyna dostarczać transportery opancerzone i czołgi. Pod koniec stycznia Stany Zjednoczone rozpoczęły w Niemczech szkolenia bojowe z użyciem połączonych rodzajów broni, aby umożliwić ukraińskim formacjom bojowym skuteczne ich wykorzystanie. To wsparcie wojskowe wykracza daleko poza umożliwienie Ukrainie obrony przed inwazją i w coraz większym stopniu ma na celu zwiększenie zdolności ofensywnych jej sił zbrojnych. Mocarstwa NATO są obecnie głęboko zaangażowane w ukraińskie działania wojenne. Na przykład istnieją doniesienia o zaangażowaniu brytyjskich sił specjalnych w wypady na Krym.

4. W rezultacie obrona praw narodowych Ukrainy została coraz bardziej podporządkowana geostrategicznym celom zachodnich mocarstw imperialistycznych, redukując Ukrainę coraz bardziej do państwa wasalnego NATO. Rząd Zełenskiego agituje na rzecz samolotów bojowych i czołgów podstawowych (main battle tanks), które, jak ma nadzieję, pozwolą mu odzyskać całą Ukrainę, w tym Krym. Żądania te są entuzjastycznie powtarzane przez praktycznie te same państwa Europy Środkowej i Wschodniej, które należały do „koalicji chętnych” George’a W Busha, popierającej inwazję na Irak prawie dwadzieścia lat temu, w marcu 2003 roku.

5. Jednak dwa najpotężniejsze państwa zachodnie, Waszyngton i Berlin, nie dążą do całkowitego zwycięstwa Ukrainy. Ich interes polega na utrzymaniu wojny na wyniszczenie. To zmniejsza ryzyko eskalacji ku wojnie między Rosją a Zachodem i pozostawia Moskwę ugrzęźniętą w wojnie, której nie może wygrać. Bojownicy po obu stronach oraz ukraińscy cywile, cierpiący z powodu rosyjskich okrucieństw, bombardowań i wypędzani ze swoich domów, są mięsem armatnim dla dwóch rywalizujących ze sobą bloków imperialistycznych – znacznie potężniejszego sojuszu zachodniego i Rosji, coraz bardziej podtrzymywanej przez Chiny.

6. Dla imperializmu amerykańskiego główną osią konfliktu geostrategicznego są dziś Chiny. Administracja Bidena wielokrotnie podkreślała, że Pekin jest jedynym mocarstwem posiadającym zarówno możliwości gospodarcze i militarne, jak i wolę polityczną, by rzucić wyzwanie tzw. „międzynarodowemu porządkowi opartemu na zasadach”, poprzez który USA starają się sprawować swoją hegemonię od 1945 roku. Z perspektywy Waszyngtonu Ukraina jest po prostu jednym z frontów w tej globalnej walce. Wojna służy osłabieniu Rosji i związaniu Europy z USA. Stąd wysiłki, by zmobilizować Europę przeciwko Chinom, co znalazło wyraz np. na szczycie NATO w Madrycie, w czerwcu ubiegłego roku i jego niedawnym spotkaniu w sprawie Tajwanu. Efektem jest rosnąca militaryzacja Europy, w miarę jak poszczególne państwa – w tym nominalnie neutralna Irlandia – zwiększają swoje wydatki na wojsko.

7. Logika ograniczonej wojny zastępczej leży u podstaw mozolnie negocjowanego procesu stojącego za decyzjami USA, Niemiec i Brytanii o dostarczeniu Ukrainie czołgów podstawowych. Jednak zalewanie Ukrainy coraz większą ilością broni nie może być tak starannie skalibrowane, jak mają nadzieję zachodnie mocarstwa imperialistyczne. Wojna jest pełna niespodzianek, co pokazuje niepowodzenie początkowej ofensywy Moskwy. Nagłe załamanie się Rosji może zachęcić Kijów do dążenia do ponownego zajęcia Krymu. Wobec perspektywy upokarzającej utraty bazy swojej floty czarnomorskiej Moskwa może odpowiedzieć eskalacją nuklearną. Wojna zastępcza mogłaby się wówczas przerodzić w wojnę światową.

8. Wojna ukraińska jest więc zagrożeniem dla całej ludzkości. Dzieje się tak pomimo tego, że większość państw globalnego Południa jest neutralna lub wręcz przychylna Rosji. Nawet jeśli uda się uniknąć katastrofy nuklearnej, to zakłócenia gospodarcze wywołane przez wojnę, w szczególności jej wpływ na wzrost cen energii i żywności, szerzą zubożenie i głód na całym świecie. Inne wojny – na przykład przerażający konflikt w Tigraju, w Etiopii, który pochłonął 600 000 ofiar – przyciągają niewielki ułamek uwagi, jaką poświęca się Ukrainie. Podkreśla to hipokryzję zachodniego imperializmu, gdy chodzi o ofiary śmiertelne i kryzysy humanitarne wynikające z wojny w Ukrainie. Te same podwójne standardy odzwierciedlało witanie z otwartymi ramionami ukraińskich uchodźców na początku wojny, podczas gdy uchodźcy z wojen w Afryce i na Bliskim Wschodzie są odrzucani przez Twierdzę Europa.

9. Rozlew krwi musi się natychmiast skończyć:

— Wojska rosyjskie natychmiast precz z Ukrainy!
— Natychmiastowe i bezwarunkowe zakończenie interwencji NATO po stronie rządu ukraińskiego! Śmiertelna logika eskalacji musi zostać przerwana.
— Zamiast się rozszerzać, NATO powinno zostać rozwiązane.
— Domagamy się wycofania wojsk NATO z jego wschodniej flanki – Żadnej ekspansji na wschód – Nie dla przystąpienia Szwecji i Finlandii do NATO – Znieść cel dla państw członkowskich NATO wydawania co najmniej dwóch procent dochodu narodowego na militaria.
— Zamiast zachęcać Zełenskiego do wprowadzania dalszych neoliberalnych „reform”, zachodnie mocarstwa i ich międzynarodowe instytucje powinny anulować dług Ukrainy i zapewnić jej środki potrzebne do odbudowy.
— Zakończyć represje wobec dysydentów w Rosji, Ukrainie i w coraz większym stopniu na Zachodzie.
— Wszyscy uchodźcy są mile widziani, otworzyć granicę dla rosyjskich i ukraińskich dezerterów i osób podejmujących opór przeciw wojnie.

10. Rocznica wybuchu wojny ukraińskiej przypada kilka dni po innej rocznicy – rocznicy 15 lutego 2003 roku, gigantycznego dnia globalnego protestu przeciwko inwazji USA i Brytanii na Irak. Ruch antywojenny jest dziś znacznie słabszy. Po części dlatego, że ówczesne protesty nie powstrzymały inwazji – to miejscowy zbrojny opór przerwał okupację Iraku i Afganistanu. Ważniejsza jest jednak polityczna dezorientacja spowodowana rozwojem międzyimperialistycznego konfliktu między Zachodem z jednej strony, a Chinami i Rosją z drugiej. Wielu aktywistów i aktywistek pokojowych ciągnie w stronę jednej z tych dwóch stron. Jest to błąd. Oba bloki imperialistyczne walczą ze sobą o utrzymanie i rozszerzenie swojej dominacji gospodarczej i militarnej. Wyzyskiwani i uciskani na świecie nie mają żadnego interesu w sukcesie żadnego z nich. Należy ożywić ruch na rzecz rozbrojenia nuklearnego, który w szczytowym okresie zimnej wojny przeciwstawił się zarówno Zachodowi, jak i Wschodowi.

11. Kwestie klasowe związane z kryzysem kosztów utrzymania nie wpłynęły jeszcze na powszechne nastawienie do wojny. Ale to się zmieni. Odpowiedzią klas panujących na wzrost inflacji zaostrzony przez kryzys ukraiński jest ponowne wprowadzenie polityki twardego pieniądza, której celem jest wymuszenie wzrostu bezrobocia i obniżenia płac. W tym samym czasie, gdy zmuszają pracowników i osoby ubogie do płacenia za porażkę ich systemu, przeznaczają ogromne środki na wojsko. Intensyfikacja walk pracowniczych, którą obserwujemy w krajach takich, jak Francja i Brytania, tworzy przestrzeń, w której można budować masowy sprzeciw wobec wojny.

12. Te międzyimperialistyczne zmagania, które zagrażają samemu istnieniu ludzkości, są kolejnym znakiem, że czas dla systemu kapitalistycznego dobiega końca. Odwracają one uwagę od rozwijającej się katastrofy klimatycznej, która pilnie wymaga rewolucji socjalistycznej, aby uwolnić świat od kapitalizmu. Ponownie zobowiązujemy się poświęcić wszystkie nasze wysiłki, aby pomóc ludziom pracy osiągnąć ten cel.

Koordynacja Nurtu Międzynarodowego Socjalizmu
20 lutego 2023 r.

(IST jest nurtem, przy którym jest afiliowana Pracownicza Demokracja)

Tags: Featured

Category: Gazeta - marzec 2023