Przemoc seksualna to niezmiennie narzędzie wojennych podżegaczy
i marynarzy stacjonujących w bazie na Okinawie.
Używając przemocy seksualnej, rządzący terroryzują swoich wrogów
Doniesienia na temat gwałtów, których dopuszczają się rosyjscy żołnierze na ukraińskich kobietach, pokazują budzącą przerażenie przemoc wyzwalaną na wojnie.
W marcu ukraińska prokurator generalna Iryna Wenediktowa umieściła na Facebooku informację o tym, że rosyjski żołnierz zabił nieuzbrojonego cywila, a następnie wielokrotnie zgwałcił jego żonę.
Relacja kobiety to niedająca spokoju opowieść o bezsilności i upokorzeniu zadawanych przez gwałt i inwazję. Również opowieści o mężczyznach, czyhających na granicy na kobiety, z których chcą zrobić niewolnice seksualne, pokazują, w jakim delikatnym położeniu znajdują się osoby zmuszone do ucieczki.
Przemoc seksualna to przerażający przejaw opresji kobiet, a wojna jest wynikiem konkurencji kapitalistycznej prowadzonej w skali globu. Zarówno przemoc seksualna, jak i sama wojna są charakterystyczne dla systemu opartego na przemocy.
W zestawieniu z wojną przemoc seksualna jest wykorzystywana jako taktyka siania strachu i przymusu wobec tak zwanego wroga. Żołnierze są szkoleni do tego, żeby na wojnie zabijać, okaleczać i torturować dla chwały zwycięstwa.
Dehumanizowanie ?wroga? oznacza brutalne traktowanie populacji najechanego kraju. W przypadku kobiet oznacza ono nasilenie przemocy seksualnej przy ograniczonych możliwościach znalezienia ochrony w porównaniu z czasami pokoju.
Przemoc seksualna i wojna są częściami tego samego systemu. W społeczeństwie klasowym ciało kobiety nie należy do niej samej. Jest ono postrzegane i traktowane jak bierny przedmiot.
Pod koniec dwudziestego wieku gwałt skategoryzowano jako narzędzie wojny, a po drugiej wojnie światowej uznano za zbrodnię przeciwko ludz- kości.
Dopiero w 1993 roku ONZ stwierdził, że systematyczne gwałty stanowią pogwałcenie praw człowieka, a w 1995 roku uznał je za zbrodnię wojenną.
Opresja kobiet jest zjawiskiem powszechnie występującym w społeczeństwie, a w trakcie wojny może przybierać najbardziej brutalne formy. Jednak jest przez Zachód wykorzystywana w sposób pełny hipokryzji.
Rządy uzasadniają prowadzenie wojen, prezentując światu monstrualne zbrodnie swoich wrogów, ale jednocześnie postępują w równie barbarzyński sposób.
Ci wybawcy kobiet często zacierają ślady rozmiarów własnych zbrodni.
Żołnierze sił alianckich dopuszczali się gwałtów podczas inwazji na Japonię w 1945 roku oraz w trakcie jej wojskowej okupacji trwającej do roku 1952.
W trakcie bitwy o wyspę Okinawa żołnierze piechoty morskiej (marines) USA nie napotkali sił japońskich. Zaczęli więc ?polować na kobiety?, wyciągając je z kryjówek. Po wygranej bitwie uzbrojeni marines co tydzień napadali na wioski, żeby gwałcić ich mieszkanki. Żołnierze dopuścili się gwałtów na 10 tysiącach kobiet z wyspy.
Podczas wojny domowej w Hiszpanii w latach 1936-39 przemoc seksualna stanowiła jedną z kluczowych taktyk sił prawicowych pod dowództwem generała Francisco Franco. Kobiety, w szczególności socjalistki i bojowniczki, były gwałcone i torturowane na cmentarzach, w szpitalach, wiejskich zagrodach i więzieniach. Groziła im śmierć, jeśli próbowały się bronić.
Żołnierze amerykańscy dopuszczali się gwałtów również podczas wojny w Wietnamie.
Znany jest przypadek, w którym grupa żołnierzy porwała, zgwałciła i zamordowała młodą kobietę, ponieważ miało to być ?dobre dla morale oddziału?.
W czasie wojny w Bośni w latach 1992-1995 zgwałcono około 50 tysięcy kobiet. Większości z nich była muzułmankami, które serbscy żołnierze gwałcili z zamiarem dokonania czystki etnicznej.
Przemoc seksualna jest także stosowana wobec jeńców wojennych, aby ich upokorzyć i zdominować. Podczas wojny w Iraku w amerykańskim więzieniu Abu Ghraib chłopcy i mężczyźni byli gwałceni przez żołnierzy, śledczych i tłumaczy. W więzieniu tym stosowano też tortury. Więzione w Iraku kobiety także były gwałcone, często na oczach dzieci.
Kapitalizm żywi się imperialistyczną rywalizacją i przemocą wobec kobiet, by utrzymać niezakłóconą realizację zysków, a skala sianego spustoszenia przybiera większe rozmiary, gdy oba te zjawiska występują jednocześnie.
Sposobem na przezwyciężenie i usunięcie potrzeby rywalizacji i stosowania przemocy jest obalenie utrwalającego je systemu.
Isabel Ringrose
Tłumaczyła Agnieszka Kaleta
Category: Gazeta - maj 2022
Subscribe
If you enjoyed this article, subscribe to receive more just like it.
