Oświadczenie Nurtu Międzynarodowego Socjalizmu (IST) w sprawie kryzysu wokół Ukrainy

Środa, 16 lutego 2022 r.

1. Kryzys w sprawie Ukrainy przybliżył Europę do przerażającej wojny. W swej istocie jest to konflikt pomiędzy najpotężniejszym blokiem imperialistycznym na świecie, Stanami Zjednoczonymi i ich europejskimi sojusznikami, a Rosją, słabszą, ale wciąż bezwzględną potęgą imperialistyczną. Dla obu stron Ukraina jest jedynie pionkiem. Klasa pracownicza nie jest zainteresowana zwycięstwem żadnej ze stron w tym konflikcie. Rewolucyjni socjaliści w państwach zaangażowanych w ten spór muszą za priorytet uznać przeciwstawienie się „swoim” rządom.

 2. Ten konkretny kryzys został wywołany decyzją prezydenta Rosji Władimira Putina o koncentracji wojsk na granicy z Ukrainą. Uzasadnił on to groźne posunięcie, częściowo odwołując się do wielkorosyjskiej nacjonalistycznej mitologii dotyczącej historycznych związków między Rosją a Ukrainą, a częściowo powtarzając swoje wieloletnie pretensje do amerykańskiej polityki rozszerzania NATO i Unii Europejskiej na wschód. Domagał się w szczególności zobowiązania, że Ukraina nie zostanie przyjęta do NATO oraz wycofania sił NATO z Europy Środkowej i Wschodniej.

3. Prawdą jest, że rozszerzenie NATO i UE o większość byłych państw stalinowskich w Europie Środkowej i Wschodniej było napędzane przez administracje Billa Clintona i George’a W Busha w celu rozszerzenia władztwa zachodniego imperializmu w głąb kontynentu euroazjatyckiego. Polityka ta złamała obietnice złożone ostatniemu prezydentowi ZSRR, Michaiłowi Gorbaczowowi, przez sekretarza stanu USA Jamesa Bakera w 1990 r., kiedy to Moskwa zgodziła się, aby zjednoczone Niemcy mogły przystąpić do NATO.

4. Putin nie jest żadnym przyjacielem międzynarodowej klasy pracowniczej. Przewodzi represyjnemu reżimowi neoliberalnemu, odwołuje się do wielkorosyjskiego nacjonalizmu w celu uzyskania wsparcia ideologicznego, dąży do odbudowy rosyjskiej potęgi militarnej i wykorzystania jej do utrzymania dominacji Moskwy nad jej „bliską zagranicą”, zwłaszcza w przypadku zdławienia ruchu niepodległościowego w Czeczenii, wojny z Gruzją w 2008 r., zajęcia Krymu w 2014 r. i niedawnej interwencji przeciwko protestom społecznym w Kazachstanie. Dalej, rosyjska potęga wojskowa została wykorzystana do ratowania brutalnego reżimu Baszszara al-Asada w Syrii.

5. Niemniej jednak to Waszyngton, podsycony przez rozpadający się rząd Borisa Johnsona w Wielkiej Brytanii, doprowadził do eskalacji obecnego kryzysu. Administracja Joe Bidena odmówiła poważnego rozważenia głównych żądań Putina, przekonywała co do zagrożenia wojną (wbrew protestom prozachodniego rządu Ukrainy), a także, wraz z sojusznikami z NATO, przesuwa więcej środków wojskowych w pobliże granic Rosji.

6. Gdyby doszło do wojny, głównymi ofiarami byliby ludzie na Ukrainie. Straszliwie ucierpieli oni w XX wieku ? od czasu I wojny światowej, kontrrewolucyjnych interwencji wojskowych przeciwko rewolucji bolszewickiej, stalinowskiej kolektywizacji rolnictwa w latach 30-tych i nazistowskiej inwazji na ZSRR w 1941 roku. W 1991 r. domagali się prawa do narodowego samostanowienia, co zapoczątkowało rozpad Związku Radzieckiego. Od tego czasu rządzone są przez rywalizujące ze sobą gangi skorumpowanych oligarchów, przechylające się raz na zachód, raz na wschód. Od 2014 roku część południowo-wschodniej Ukrainy jest strefą wojny między rządem w Kijowie a jego wspieranymi przez Rosję przeciwnikami. Ukrainki i Ukraińcy nie potrzebują więcej wojsk, czy to z NATO, czy z Rosji!

7. Eskalacja kryzysu ukraińskiego przez Zachód ma związek z globalną rywalizacją między USA a Chinami. Biden chce wysłać sygnał do chińskiego prezydenta Xi Jinpinga, że Waszyngton nie zaakceptuje żadnej próby siłowej reintegracji Tajwanu z Chinami przez Pekin. W odpowiedzi Xi poparł Putina w sprawie Ukrainy. Ta rywalizacja grozi fragmentacją systemu międzynarodowego na rywalizujące ze sobą bloki imperialistyczne, zwiększając niebezpieczeństwo wybuchu wojny światowej, która zniszczyłaby ludzkość.

8. Mówimy:

– Nie dla wojny o Ukrainę!
– Wycofać zarówno siły rosyjskie, jak i NATO!
– Nie rozszerzać NATO ? rozwiązać je!
– Zdemilitaryzować Europę!
– Zakończyć wyścigi zbrojeń, które pochłaniają zasoby potrzebne do walki z ubóstwem i zmianami klimatycznymi!

9. Naszą tradycję polityczną wywodzimy od rewolucyjnych socjalistów, którzy odmówili opowiedzenia się po którejkolwiek ze stron w I wojnie światowej. Na czele z W. I. Leninem i Różą Luksemburg widzieli oni międzynarodową rewolucję socjalistyczną jako jedyną drogę wyjścia z imperialistycznego systemu, w którym konkurencyjna akumulacja kapitału nieuchronnie prowadzi do wojen. Towarzysz Luksemburg, Karl Liebknecht, ukuł slogan: „Główny wróg jest we własnym kraju”. To powinno być dzisiaj naszym hasłem przewodnim.

Koordynacja Nurtu Międzynarodowego Socjalizmu ? 16 lutego 2022 r.

(IST jest nurtem, przy którym jest afiliowana Pracownicza Demokracja)

Tags: Featured

Category: Wydarzenia i spotkania