Oświadczenie Afrykańskiego Nurtu Międzynarodowego Socjalizmu w sprawie sytuacji w Kenii

Piątek 11 lipca 2025 r.

1. Międzynarodowi Socjaliści w Afryce witają z radością i podziwem powszechnego ducha walki wznieconego przez kenijską młodzież, która to znowu tysiącami wyszła na ulice mimo potężnych represji ze strony kenijskiego państwa pod władzą prezydenta Ruto’. Opór ten jest, w erze naznaczonej kryzysami kapitalizmu i narastającą falą buntu, latarnią wskazującą nam drogę. Wzywa do solidarności, która jednoczy nas w walce z kapitalizmem i imperializmem w Afryce, Palestynie i na całym świecie. Ponownie kierujemy uwagę świata na fakt, iż siły porządkowe Kenii zabiły ponad 16 protestujących w czerwcu i przynajmniej 31 następnych w dniu 7 lipca, w czasie protestów pod nazwą „Saba Saba”. Ponad 100 osób odniosło rany, a kolejne 532 zostały aresztowane, gdy siły porządkowe bezkarnie porywały protestujących. Tymczasem prezydent Ruto utrzymuje retorykę demonizacji protestujących i każe policji „strzelać im w nogi. żeby się załamały”. To zupełnie niedopuszczalne. Potępiamy te karygodne represje. Prawo do protestu musi być szanowane, sprawcy tych strasznych zbrodni muszą zostać rozliczeni, a Ruto musi odejść.

2. Ruch na ulicach Kenii budowany jest na fundamentach zeszłorocznego buntu, w ramach którego tysiące młodych ludzi wyszły na ulice w sprzeciwie wobec ustawy finansowej. Wydarzenia te miały miejsce pośród szerszej walki klasy pracowniczej, która cechowała się wielkimi strajkami, jak strajki Związku Kenijskich Lekarzy, Farmaceutów i Dentystów (KMPDU) oraz strajku pracowników branży lotniczej przeciw prywatyzacji. Także rolnicy na terenach wiejskich sprzeciwiają się kartelom zagarniającym ziemie i monopolowi na rynku nasion i nawozów. Biedni ludzie pracy w miastach, szczególnie kobiety, również włączyły się do buntu. To w tym kontekście zaprezentowana została ustawa finansowa mająca wzmóc obciążenia podatkowe biedniejszych obywateli, stanowiąc ogólny atak na ludzi pracy, kobiety i młodzież. Wywołało to masową mobilizacje, protesty odbyły się w każdej części Kenii. Osiągnęły szczyt 25 czerwca 2024 r., kiedy młodzież przejęła budynek parlamentu w Nairobi.

3. Odpowiedzią rządu, jak zobaczyliśmy przez ostatnie kilka tygodni, był oszalały pokaz siły. Do powstrzymania masowego ruchu zostały wysłane Siły Obronne Kenii. Prezydent Ruto zadeklarował, że „zdradziecki” ruch zostanie zmiażdżony. To jednak nie pozbawiło protestujących zapału. Poza porzuceniem ustawy żądali oni również dymisji prezydenta Ruto. Rząd uległ presji i wycofał ustawę finansową, ale towarzyszące jej cięcia socjalne pozostały w mocy. Standard życia pracowników i młodzieży wciąż się pogarszał, podczas gdy klasa rządząca czerpała z niesprawiedliwie zdobytego bogactwa, prowadząc ekstrawagancko luksusowy styl życia. Ci, którzy śmieją ich skrytykować, są w śmiertelnym niebezpieczeństwie, jak pokazało pozasądowe zabójstwo bloggera Alberta Ojwanga w policyjnym areszcie, w zeszłym miesiącu.

4. Ta sytuacja przyczyniła się do nowej fali protestów po zabójstwie Ojwanga, oraz aby upamiętnić rocznicę protestów przeciw ustawie finansowej. Kenijczycy, szczególnie przedstawiciele pokolenia Z, pamiętają, że pan Ruto obiecał w swojej kampanii prezydenckiej, że pomoże biednym i młodym specjalistom osiągnąć lepsze życie. Jednak jego rząd sprzyja jedynie bogatej elicie i imperialistycznym interesom, którym kenijska klasa rządząca służy jako główny regionalny nadzorca. Życie ubogich ludzi pracy i młodzieży jest na ścieżce opłakanego upadku. Wydatki rządu na opiekę społeczną zostały znacznie obniżone. Płace realne spadły. Życie staje się coraz bardziej brutalne i okrutne dla znacznej większości mieszkańców. Młodzież z doświadczenia nauczyła się, że nic się nie zmieni, chyba że masowy ruch weźmie sytuacje w swoje ręce i wymusi zmianę. Jej pewność siebie jest źródłem inspiracji i nie da się jej odstraszyć. Istnieją próby przejęcia ruchu przez sekcje klasy rządzącej skupioną wokół byłego wiceprezydenta Rigathiego Gashaguy przed następnymi wyborami w 2027 roku. Jednak młodzież nie wierzy w żadną część klasy rządzącej. Przed wielkimi protestami w 2024 r. odbyły się protesty na mniejszą skalę w 2023 r. przeciwko wcześniejszej ustawie finansowej – prowadzone przez Railę Odingę z oficjalnej, kapitalistycznej opozycji. Rok później stał on ramię w ramię z Ruto podczas represji masowego ruchu.

5. Cierpienie ludzi pracy i młodzieży, oraz rosnący nastrój oporu w Kenii są odczuwane w całej Afryce i w dużej mierze na całym świecie. Przez ostatnie pięć lat młodzi ludzie powstali przeciwko trudnościom ekonomicznym, politycznemu uciskowi i policyjnym represjom. Sekret naszych ekonomicznych trudności leży w bogactwie kapitalistów i ich korporacji. Powstały nierówności społeczne na skalę, jakiej nie widzieliśmy jeszcze nigdy w historii ludzkości. Bogactwo kilku ludzi wystarczy, aby na zawsze usunąć nędzę. Ale mimo iluzji sianych przez fundacje filantropijne i ich obrońców, bogaci nigdy nie oddadzą swoich majątków. Problem tkwi w działaniu kapitalizmu: wyciska on wszelką możliwą wartość z klasy pracowniczej, a priorytetem czyni powiększanie zysków ponad życie ludzi, czy zdrowie planety.

6. Kapitalizm to system światowy. Imperializm jest wpisany w jego DNA. Afryka była i jest placem zabaw dla rywalizujących ze sobą interesów imperialistycznych. Rządy w Afryce, jak ten Prezydenta Ruto w Kenii, są coraz bardziej uzależnione od międzynarodowych instytucji finansowych, jak Bank Światowy i Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) oraz reprezentowanej przez nie polityki gospodarczej: deregulacji, prywatyzacji i liberalizacji, które mają umożliwić wyzysk naszej pracy i ziemi dla rozrostu kapitału. Dla Kenijskiej młodzieży oczywiste było, że ustawa finansowa Ruto była kalką polityki MFW. Stany Zjednoczone nazywają Kenię specjalnym pozanatowskim sojusznikiem. Kenijski rząd służy jako nadzorca imperialistycznych interesów Zachodu we Afryce Wschodniej i Środkowej i jako wał obronny przed rosnącymi wpływami imperializmu chińskiego i rosyjskiego w Afryce. Kapitaliści w naszych krajach są nierozłącznie związani z interesami imperialistycznymi. Sami są kapitalistami, którzy korzystają u boku imperializmu z naszego wyzysku. Nasza walka, walka o pracowników, młodzieży, biednych rolników i wszystkich uciskanych ludzi w Afryce musi być kierowana przeciwko wszelkim formom imperializmu i być antykapitalistyczna. abyśmy skończyli z wyzyskiem, z którym się mierzymy i wygrać naszą wolność. A nasze wyzwolenie, jak pokazała nam kenijska młodzież, musimy zdobyć sami poprzez strajki, masowe protesty, rebelie, siłę ludu i rewolucję. Do tego potrzebujemy kompletnej niezależności od jakiejkolwiek części rządzącej klasy milionerów, miliarderów, tradycyjnych polityków i wojskowych generałów.

7. Jako Międzynarodowi Socjaliści z rewolucyjnych grup socjalistycznych w Afryce wspieramy pracowników i młodzież w Kenii, których opór wobec represji pozostaje niewzruszony. Żądamy:

• Jedności wśród masowych organizacji politycznych i socjalno-ekonomicznych: studentów, związków zawodowych, centrów sprawiedliwości społecznej, stowarzyszeń opartych na społecznościach lokalnych, farmerów, ruchu kobiecego, stojących jednogłośnie za protestem i maszerujących w stronę zwycięstwa nad klasą wyzyskiwaczy i uciskujących reprezentowanych przez Ruto.
• Sprawiedliwości dla protestujących: rząd musi przyjąć odpowiedzialność za wszystkich zabitych, włącznie z rekompensatą dla rodzin i wypuścić wszystkich protestujących uwięzionych przez siły obronne.
• Wsparcia dla protestujących ze strony zorganizowanych pracowników: zachęcamy związki zawodowe w Kenii, by w pełni wsparły protesty. Deklaracja bezterminowego strajku generalnego, póki postulaty ruchu nie zostaną spełnione, byłaby ogromnym wsparciem przeciwko antyludowemu rządowi Kenii.
• Ruto musi odejść – utworzenia tymczasowego rządu pracowników i młodzieży i natychmiastowej rezygnacji i abdykacji pana Ruto z władzy. Ustanowienia tymczasowego rządu pracowników i młodzieży przez rewolucyjną młodzież i szeregowych pracowników w Kenii.
• Pogłębienia walki i umocnienia solidarności: solidarności klasy pracowniczej i młodzieży na rzecz walki w Kenii, wskrzeszenia ognia rewolucyjnej, antykapitalistycznej walki przeciwko imperializmowi i w imię naszego samowyzwolenia jako wyzyskiwanego i wyklętego ludu ziemi.

Oświadczenie opublikowane 11 lipca 2025 r.

International Socialist Organisation (Ghana)

International Socialist Organisation (Zimbabwe)

International Socialists Botswana (Botswana)

Keep Left (South Africa)

Socialist Workers League (Nigeria)

Tłumaczył Arsen Strzemiński

Tags: Featured

Category: Wydarzenia i spotkania