KINO: ?Parasite? i ?Boże ciało?

| 1 marca 2020

Parasite to film, który odbija się echem na całym świecie

Plaka filmu "Parasite".

Życie na ?niższym parterze?

Koreański obraz Parasite (Pasożyt) to świetnie zrobiona czarna komedia, która zdobyła uznanie krytyków. Przede wszystkim niesie jednak ze sobą uniwersalne przesłanie o nierównościach społecznych.

Ta czarna komedia wyreżyserowana przez Bong Joon-ho opowiada historię biednej rodziny, która przenika do bogatego domu na wzgórzu.

Poprzez spójne zdjęcia, Bong opowiada fascynującą historię o dwóch rodzinach, aby pokazać nierówność, zarówno pod względem społecznym, jak i przestrzennym.

Kinematografia jest rzeczywiście bardzo koreańska. Suterena na ?niższym parterze?, w którym mieszka rodzina, ma szczególne znaczenie w koreańskim społeczeństwie.

Wielu Koreańczyków czuje się związanych z takim właśnie mieszkaniem w niebezpiecznym stanie, pełnym pleśni i brakiem światła słonecznego.

Nawet jeśli nie mieszkało się w takich warunkach, w Parasite można niemal wyczuć smród unoszący się ze obrazów filmowych. Stanowi to niewątpliwie ostry kontrast z luksusową posiadłością bogatej rodziny mieszkającej na wzgórzu.

Biedna rodzina z sutereny każdego dnia z humorem wzmaga się z nierównościami ekonomicznymi i bardzo trudnymi warunkami bytowymi.

Osiąga to swój szczyt w momencie, kiedy powódź zalewa ich mieszkanie. To wtedy właśnie uwidacznia się podział klasowy w swojej najczystszej formie.

Zdesperowani

Desperacki wyścig zaczyna się z domu bogatej rodziny na wzgórzu w dół, do kompletnie innej dzielnicy. Schodami, tunelami docierają do mieszkania na niższym parterze.

Nie trzeba być specjalnie zaznajomionym z niesamowitością koreańskiego społeczeństwa, aby docenić ten film.

Co Parasite bardzo dobrze uwydatnia, to straszny poziom nierówności w każdym społeczeństwie, od którego nikt nie może się odwrócić.

Prawdopodobnie dlatego film zdobywa takie uznanie. Otrzymał Złotą Palmę na festiwalu w Cannes, cztery Oskary i jeszcze wiele innych międzynarodowych nagród. Warte odnotowania jest to, że Parasite jako film nie-anglojęzyczny po raz pierwszy w historii otrzymał Nagrodę Akademii Filmowej za najlepszy film.

Kwestie, które pokazuje film, są uniwersalne i pasują do świata doświadczającego buntów i powstań.

Rewolucje i powstania, które usunęły rządzących przez dziesięcioleci dykta- torów w Algierii i Sudanie były zbudowane na takich samych nierównościach i resentymentach.

To właśnie biedni odczuwają największe ciosy ? takie jak klęski naturalne, które obserwujemy w Indonezji zalewanej obecnie przez powodzie.

Film przypomina nam, że to nie bogaci i uprzywilejowani ponoszą konsekwencje globalnego ocieplenia.

Bong nakręcił mocny, humorystyczny film, który pozwala widzom dotknąć i poczuć dokładnie historię życia ludzi w świecie buntu i kryzysu.

Tłumaczył i zaktualizował Maciej Bancarzewski

Parasite

Reżyseria: Bong Joon-ho

Czas trwania filmu: 132 minuty

Widzowie, którzy nie mogli zobaczyć Parasite w kinach, mogą już od 26 lutego kupić dvd w całej Polsce.

Nacjonalistyczne absurdy Donalda Trumpa

Słowa Donalda Trumpa o filmie Parasite wygłoszone podczas wiecu w Colorado Springs, 21 lutego 2020. ?Jak złe było rozdanie Oscarów w tym roku? Widzieliście? A zwycięzcą jest? film z Korei Południowej! Co to miało być? Mamy dość problemów z wymianą handlową z Koreą Płd., a oni jeszcze przyznają im nagrodę dla najlepszego filmu. Czy to był dobry film? Nie wiem. Czy możemy dostać z powrotem Przeminęło z wiatrem, proszę? Bulwar zachodzącego słońca? Tyle świetnych filmów.?


KINO: Boże Ciało


Plakat filmu "Boże Ciało"

Jednym z tegorocznych kandydatów do Oskara w kategorii ?film międzynarodowy? był polski obraz Boże Ciało. Statuetka ta przypadła oczywiście rewelacyjnej południowokoreańskiej dramatokomedii Parasite (Pasożyt) (patrz powyżej).

Sukcesem jest jednak sama nominacja, zwłaszcza, że Boże Ciało znalazło się w znakomitym gronie. Wśród innych nominowanych zagranicznych filmów był także doskonały Ból i Chwała Pedro Almodovara.

Jan Komasa, reżyser Bożego Ciała, jest znany przede wszystkim z Sali Samobójców czy Miasta 44. Komasa to przedstawiciel młodszego pokolenia polskich twórców filmowych, podobnie jak scenarzysta filmu, Mateusz Pacewicz i jego operator, Piotr Sobociński jr.

Scenariusz Bożego Ciała został zainspirowany prawdziwymi wydarzeniami. Głównym bohaterem filmu jest dwudziestoletni Daniel, wychowanek zakładu poprawczego (w tej roli bardzo dobry Bartosz Bielania). Dla Daniela jedyną ucieczką od okropnej rzeczywistości poprawczaka jest asystowanie przy mszach świętych odprawianych przez przyjezdnego księdza Tomasza (Łukasz Simlat).

Daniel czuje powołanie i chce sam zostać księdzem, jednak jednego kryminalna przeszłość stoi na przeszkodzie pójścia do seminarium. Kiedy Daniel opuszcza poprawczak, ksiądz Tomasz organizuje mu pracę w małej wsi na Podkarpaciu. Rekomendując ją Danielowi, mówi o właścicielu zakładu, że ?jest wymagający, ale sprawiedliwy?.

Daniel nie zamierza jednak pracować w tartaku, w którym wyzyskuje się dziesiątki podobnych mu chłopaków z trudną przeszłością. Postanawia zostać we wsi, a splot okoliczności pozwala podszyć się mu pod młodego kapłana. Nieortodoksyjny styl nowego ?księdza? z czasem budzi sympatię i zaufanie wiernych tej małej wspólnoty.

To oczywiście nie podoba się bardziej konserwatywnym członkom kościoła, a także lokalnej elicie. Święcąc nowe skrzydło tartaku, ?ksiądz? Daniel mówi o grzechu chciwości, kierując je wprost do lokalnego biznesmena ? właściciela zakładu a zarazem wójta (Leszek Lichota). Wreszcie Daniel może spełnić się jako kapłan, oczywiście tylko do czasu.

Boże Ciało w bardzo dobry sposób oddaje realizm prowincjonalnej Polski, gdzie osoba księdza jest niesamowicie ważna.

W filmie widzimy dobrze losy mieszkańców podkarpackiej wsi, a także beznadzieję i brak perspektyw młodego pokolenia.

Wreszcie, Boże Ciało ukazuje porażkę systemu resocjalizacji i dramat osoby z powo- łaniem, która nie ma prawa być księdzem.

Maciej BancarzewskI

Boże Ciało

Reżyseria: Jan Komasa

Czas trwania filmu: 110 minut

Boże Ciało pokazują jeszcze

okazyjnie niektóre kina.

DVD można kupić już od początku lutego.


Tags:

Category: Gazeta - marzec 2020, Gazeta - marzec 2020 - cd.

Comments are closed.