Rządowa troska Piotra Dudy

Piotr Duda sięgnął kolejnego dna przyłączając się do antystrajkowej kampanii przeciwko Związkowi Nauczycielstwa Polskiego. W wywiadzie w radiu RMF M (23 marca) mówił, że nie interesuje go to, co robi ZNP, a nauczycielska ?Solidarność? nie chce „brać uczniów jako zakładników”.

Te same skandaliczne słowa powtórzył rzecznik ?S? Marek Lewandowski w Radiu dla Ciebie (28 marca). Duda i Lewandowski powielają po prostu wymierzoną w związki zawodowe propagandę władzy.

Wygląda ona zawsze tak samo, gdy strajkują lub chcą strajkować pracownicy ważnej i licznej grupy zawodowej. Właśnie wtedy rządzący nagle zaczynają troszczyć się bardzo o poszkodowanych, w szczególności o dzieci.

W innych okolicznościach sytuacja w niedofinansowanych usługach publicznych jakoś mniej ich interesuje. W tym przypadku szczególnie żałosna jest ta nagła ?troska? ze strony władzy, która właśnie zafundowała dzieciom absurdalny chaos deformy edukacji, w tym kumulację dwóch roczników mających w tym roku egzaminy do szkół ponadpodstawowych.

Duda, zamieniając się w papugę propagandy rządowej, podcina tym samym gałąź także tysiącom członków „Solidarności”, żądającym wzrostu wynagrodzeń i szykującym się do strajku. Natomiast jego argument (z tego samego wywiadu), że trzeba walczyć także o inne grupy zawodowe i ?nie możemy pozwolić dzisiaj, żeby kosztem pozostałych grup zawodowych, jedna grupa zawodowa otrzymała podwyżki?, jest absurdalny.

Nie tylko dlatego, że wydatki na oświatę ? podobnie, jak na ochronę zdrowia ? są częścią naszej „płacy społecznej”, bo niemal wszyscy w pewnym wieku chodzimy do szkoły.

Ale i z tego powodu, że zwycięstwo nauczycielek (bo znaczna większość z nich to kobiety) pomoże każdej grupie walczących związkowców poczuć się pewniej. Natomiast sukces antystrajkowej kampanii rządu utrudniłby walkę innym grupom zawodowym.

Wszyscy pracownicy powinni więc stać murem za nauczycielkami i innymi przygotowującymi strajk pracownikami oświaty.

Tags: Featured

Category: Gazeta - kwiecień 2019