Klimat na nowy system bez dyskryminacji i wyzysku
W tym numerze Pracowniczej Demokracji koncentrujemy się na trzech cechach współczesnego kapitalizmu w Polsce i na świecie ? mianowicie na pladze, jaką jest rasizm, na ucisku i dyskryminacji kobiet oraz na postępującym kryzysie klimatycznym.
W artykułach o Aleksandrze Kołłontaj i walce z seksizmem w dzisiejszym świecie czytamy, dlaczego kapitalizm nie różni się od poprzednich społeczeństw klasowych w tym, że ucisk kobiet jest jego integralną częścią.
Gdy czytamy o rasizmie widzimy, że ta forma opresji jest o wiele młodsza, gdyż powstała wraz z kapitalizmem.
Wreszcie, jeśli spojrzymy na globalny ruch klimatyczny nie dziwi, że coraz więcej osób rozumie, jakie są skutki bezwzględnej pogoni za zyskiem wielkich korporacji i państw, z którymi są powiązane. Dlatego hasło: ?Zmiana, systemu, nie zmiana klimatu? cieszy się tak powszechną popularnością.
Ideologia głównego nurtu traktuje wszystkie kwestie związane z tymi sprawami jako osobne problemy, które można rozwiązać jeden po drugim.
Jednak są one połączone, wzajemnie na siebie wpływając. Jasne jest, że wraz z coraz większym stopniem ociepleniem klimatu, rosnąć będzie liczba migrantów, co będzie wykorzystywane przez polityków ? od skrajnej prawicy po partie głównego nurtu ? by nasilać rasistowską propagandę i wprowadzać kolejne represyjne prawa. Gdy politycy nakręcają spiralę nienawiści wobec migrantów, tworzy się odpowiednie nastroje społeczne, by przeprowadzić kolejne ataki także na prawa kobiet.
Gdy ruchy społeczne, jak te w sprawie praw kobiet, klimatu czy przeciw rasizmowi i faszyzmowi, nabierają siłę, rośnie także nadzieja wśród tak zwanych zwykłych ludzi, że możemy coś zmienić własnym działaniem.
A to oznacza, że jest bardziej prawdopodobne, że te nastroje nadziei mogą doprowadzić do masowych strajków i protestów pracow- niczych o wyższe pensje, przeciw zwolnieniom, o prawa związkowe.
Pogoń za zyskiem jest istotą kapitalizmu ? a wszystkie zyski mają swoje źródło w ludzkiej pracy. Dlatego wszyscy, którzy angażują się w wyżej wymienione ruchy powinni także wspierać walkę pracownic i pracowników.
I jeśli naprawdę chcemy zapobiec katastrofie klimatycznej, czy zlikwidować opresję kobiet i rasizm, musimy zastąpić kapitalizm systemem, w którym to klasa pracownicza, a nie miliarderzy i ich polityczni sojusznicy, decyduje o losach społeczeństwa.
Andrzej Żebrowski
Zapraszamy do współpracy! Kontakt: pracdem@go2.pl
Category: Gazeta - marzec 2020
Subscribe
If you enjoyed this article, subscribe to receive more just like it.
