Holokaust ? barbarzyństwo, które nie ma sobie równych

| 1 stycznia 2020
Maj 1944 r. Przyjazd węgierskich Żydów do Auschwitz-Birkenau. Większość trafiła do komór gazowych.
Maj 1944 r. Przyjazd węgierskich Żydów do Auschwitz-Birkenau.
Większość trafiła do komór gazowych.

75. rocznica wyzwolenia obozu Auschwitz

Zagłada, jaka spotkała sześć milionów Żydów oraz innych ludzi z rąk nazistów, była barbarzyństwem bez porównania w historii ludzkości. Do celu, którym było unicestwienie całej europejskiej populacji Żydów oraz Romów i Sinti, a także wymordowanie osób niepełnosprawnych umysłowo, wykorzystali oni nowoczesne technologie przemysłowe. W swoim tekście Kevin Ovenden analizuje źródła Holokaustu.

Przerażająca kaźń, jakiej doświadczyły ofiary i która wyszła na światło dzienne 27 stycznia 1945 r., gdy wyzwolony został najbardziej znany nazistowski obóz śmierci w Auschwitz (Oświęcimiu), jest czymś trudnym do wyobrażenia. Upamiętnienie Holokaustu nie może polegać tylko na oddaniu hołdu ofiarom. Pamięć o nim musi być potężną bronią w walce z siłami, które dziś chcą naśladować Hitlera i które negują Holokaust, aby ukryć swoje prawdziwe cele.

Nazistowskie masowe mordy na Żydach zaczęły się podczas inwazji na ZSRR w lipcu 1941 r. Hitler wydał wcześniej rozkaz, by ?wojna na Wschodzie? była ?wojną eksterminacyjną?. Niemieckie jednostki specjalne (Einsatz- gruppen) podążały za posuwającymi się w głąb kraju regularnymi oddziałami. Zadaniem tych pierwszych było wyłapywanie mężczyzn, kobiet i dzieci narodowości żydowskiej. Schwytane osoby były zabierane w ustronne miejsce i rozstrzeliwane, a ich ciała wrzucano do dołów. W ciągu kilku tygodni od rozpoczęcia kampanii nazistowskie dowództwo formalnie przyjęło plan syste- matycznego mordowania ludności żydowskiej na masową skalę.

Nazistowscy urzędnicy w ciszy zdecydowali o budowie sześciu obozów śmierci w odizolowanych obszarach Polski, która znajdowała się teraz całkowicie pod ich kontrolą. Obiekty te były odmienne od istniejących obozów koncentracyjnych czy obozów pracy, które były już zbudowane na terenie Niemiec i wersje których zakładano z inicjatywy najróżniejszych reżimów poprzez XX wiek. Więźniowie obozów koncentracyjnych umierali masowo z powodu okrutnego traktowania, niewolniczej pracy, głodu oraz w wyniku egzekucji.

Śmierć ludzi przetrzymywanych w sześciu obozach na terenie Polski była czymś więcej. Śmierć była celem istnienia tych obiektów. Przez następne trzy lata w całej Europie naziści wyłapywali Żydów, a następnie transportowali ich do obozów zagłady, gdzie byli oni mordowani w specjalnie do tego celu przeznaczonych komorach gazowych. Ciała zabitych palono potem w krematoriach. Uśmiercano także Romów, jeńców wojennych z terenu ZSRR oraz ludzi z innych grup.

Zabijanie gazem naziści opanowali już wcześniej ? tą metodą mordowali u siebie osoby niepełnosprawne oraz inne ?niezdrowe jednostki?. Jednak według historyka Raula Hilberga obozy koncentracyjne były czymś bez precedensu. Nigdy wcześniej ludzie nie byli mordowani ?taśmowo?. Naziści wykorzystali europejską sieć kolejową do przewożenia schwytanych Żydów do Polski z tak odległych miejsc, jak Saloniki w Grecji.

Na dokonanie tej zbrodni przeznaczono ogromne środki. Dla fanatycznego rdzenia nazistów eksterminacja żydowskich mieszkańców Europy stała się głównym celem wojny.

Holokaust był zakorzeniony w nazistowskiej ideologii, a ta mogła zostać wcielona w życie z powodu kryzysu kapitalizmu, który pozwolił nazistom dojść do władzy. Hitler objął urząd kanclerza nowoczesnego państwa kapitalis- tycznego, jakim były Niemcy, w styczniu 1933 r. Ogromne poparcie, jakie jego partia zyskała w ciągu trzech lat poprzedzających ten moment, było skutkiem zawiedzionych nadziei milionów ludzi, którzy ucierpieli w wyniku Wielkiego Kryzysu ? najgorszej zapaści gospodarczej, jaka kiedykolwiek dała o sobie znać w kapitalizmie.

Jednak Hitler nigdy nie uzyskał poparcia większości. Niestety przywódcy dwóch masowych partii klasy robotniczej nie zdobyli się na zawiązanie sojuszu przeciwko nazistom. To otworzyło przed najbardziej wpływową częścią niemieckiej klasy kapitalistycznej drzwi do oddania władzy Hitlerowi w styczniu 1933 roku. Mocodawcom Hitlera zależało na tym, by wzmocnił on osłabioną policję i armię swoimi ?szturmowcami?, którzy mogliby zadać silny cios klasie pracującej. Historyk Ian Kershaw, autor monumentalnej biografii Hitlera, pisze, że ?grupy sprawujące realnie władzę nie miały masowego poparcia, dzięki któremu mogłyby one wykorzystać swoją przewagę do zdławienia zorganizowanego świata pracy. Potrzebowały one Hitlera, by wykonał za nich tę robotę?.

Hitler uczynił to, czego od niego oczekiwano ? zniszczył nie tylko związki zawodowe i partie polityczne, ale także wszelkie instytucje obywatelskie niebędące pod kontrolą nazistów ? w tym także nawet harcerstwo. Największym poparciem naziści cieszyli się wśród niemieckiej klasy średniej. W przeciwieństwie do robotników nie miała ona swoich związków zawodowych, które dawałyby jej swego rodzaju ochronę. Przekaz nazistów był niespójny. Hitler z jednej strony atakował zorganizowaną klasę robotniczą i marksizm jako siły, które miały rzekomo szkodzić Niemcom, a z drugiej posługiwał się fałszywie antykapitalistyczną retoryką.

Używał antysemityzmu, aby uzasadnić absurdalną tezę o rzekomym spisku kapitału finansowego i zorganizowanego świata pracy, mającym na celu zniszczenie Niemiec. Naziści nie atakowali wielkiego biznesu jako takiego, tylko tak zwany ?kapitał żydowski?. Twierdzili również, że socjalizm był częścią ?żydowskiego planu?. Hitler próbował przekonywać, że: ?żydowski makler giełdowy współpracuje z przywódcą robotników… Mojżesz Kohn zachęca swoje towarzystwo do odrzucenia żądań robotników, a jego brat Izaak podżega w fabryce masy?.

Uczynienie kozłem ofiarnym ludzi, którzy stanowili mniej niż 1 procent populacji, nie było głównym sposobem nazistów, w który naziści pozyskiwali głosy. Niemcy nie były szczególnie antysemickim krajem. Antysemitom udało się odnieść większe sukcesy w mobilizowaniu poparcia we Francji pod koniec XIX wieku.

Przed I wojną światową do Niemiec przybywali polscy i rosyjscy Żydzi, którzy uciekali przed zorganizowaną przemocą władzy carskiej. Jednak to antysemityzm stał się głównym komponentem propagowanej przez nazistów rasistowskiej wizji świata, w ramach której ludzkość podzielono na lepsze i gorsze ?rasy?, z aryjczykami, białymi Europejczykami, na szczycie.

Po dojściu do władzy Hitler działał błyskawicznie, aby uspokoić klasę kapitalistyczną obawiającą się dalszych wstrząsów. Zwrócił się przeciwko tym członkom partii nazistowskiej, którzy poważnie potraktowali jego zapewnienia o tym, że władzę w III Rzeszy sprawować będą ?zwykli ludzie?, a nie wielki biznes.

W latach trzydziestych nazistowskie państwo zaostrzało represyjne przepisy dotyczące Żydów, zakazując im wykonywania określonych zawodów, zabraniając ?mieszania się? z nie-Żydami oraz wprowadzając wiele innych ograniczeń.

W dniach 8?10 listopada 1938 r. ówczesny szef nazistowskiej propagandy Goebbels rozpętał orgię przemocy zwaną Nocą Kryształową, podczas której zginęło 100 Żydów. Celem Hitlera było zbudowanie w Europie Wschodniej ?czystego rasowo? imperium. Jednak w miarę postępów kampanii zajmował coraz więcej terenów zamieszkiwanych przez ludność ?niearyjską?.

Stawianie Holokaustu na równi z innymi okrucieństwami ?tego świata? trywializuje to, co zrobili naziści. Właśnie taką kartą próbowali grać zwolennicy nazizmu zaraz po zakończeniu II wojny światowej, twierdząc, że wydalenie niemieckich cywilów z terenów Polski, Czechosłowacji i innych krajów Europy Wschodniej nie różniło się niczym od nazistowskich zbrodni na Żydach. Faktem jest, że ze Wschodu przesiedlono około 11,5 miliona Niemców, w tym wielu przeciwników nazizmu, z czego aż 2,5 miliona zmarło z głodu i chorób.

Jednak było to co innego niż wyrachowany projekt zmiecenia z powierzchni ziemi całego narodu. Przesiedlenia nie były holokaustem. Powstaniu państwa Izrael w 1948 r. towarzyszyła śmierć setek Palestyńczyków. Syjonistyczne władze skazały 750 tys. osób na wygnanie. To katastrofa, ale nie holokaust.

Także zachodni przywódcy umniejszali Holocaust, uzasadniając swoje interwencje zbrojne na Bliskim Wschodzie czy Bałkanach wolą powstrzymania ?nowych Hitlerów? i ?kolejnego Holokaustu?. Wielka Brytania i USA nie mają prawa odwoływać się do cierpień Żydów z czasów hitleryzmu w celu usankcjonowania swoich interwencji wojskowych. Zachodnie mocarstwa postanowiły nie przyjąć żydowskich uchodźców z Niemiec w latach 30. XX wieku. W 1938 r. zorganizowały nawet konferencję w celu uzgodnienia wspólnej polityki w tej sprawie.

Liderzy tych państw odmówili podania do publicznej wiadomości docierających z Polski informacji o trwających tu masowych mordach. Nie zdecydowali się na zbombardowanie linii kolejowej prowadzącej do Auschwitz. Ratowanie Żydów nie było celem wojennym aliantów. Po wojnie na Zachodzie udzielono schronienia wielu sprawcom tych mordów.

Kapitalizm rozwinął środki zniszczenia na przerażającą skalę, a współczesnym wojnom towarzyszą celowe ataki na ludność cywilną. Kapitalizm stwarza warunki nie tylko dla powtarzających się barbarzyńskich wojen. W głębokim kryzysie może przywołać te same nazistowskie siły, które spuścił ze smyczy w latach 30. XX wieku. Auschwitz jest ostrzeżeniem przed tym, co może się stać, jeśli pozwolimy siłom tym zapanować nad społeczeństwem. Powstrzymanie powtórzenia się historii oznacza niszczenie wszelkich prób odbudowywania ruchu przez nazistów i obalenie systemu kapitalistycznego, będącego dla nich pożywką.

Tłumaczył Łukasz Wiewiór

Tags:

Category: Gazeta - styczeń 2020, Gazeta - styczeń 2020 - cd.

Comments are closed.